فهرست ۩ نشر ِ نظر ۩ هم داستانیها ۩ نگارخانه ۩ نقطههای عاشورایی
با اشکهایش گفت آری!
نماز ظهر بود. ایستاده بود تا تیر نخوری. سرش را که روی زانوانت گرفتی، آرام گفت: «اَوَفَیتُ؟»
مریم داعی – اصفهان
نگاشته شد بتاریخ بیست و یکم خردادماه سنه هزار و سیصد و نود شمسی