برترین شب عالم

اولین شمع را به یاد اولین ضربان‌های قلب پسرش که نخستین بار خودش شنیده بود، روشن کرد. دومین شمع را به یاد نگاه او که تا اعماق وجودش رخنه می‌کرد. سومین شمع را که روشن کرد طاقت نیاورد، به یاد حسین(علیه السلام) و علی‌اکبر(علیه السلام) افتاد. چقدر دلش می‌خواست ضربان قلب پسرش را دوباره بشنود. صبر نکرد. با بیمارستان تماس گرفت تا برگه رضایت اهدای عضو را امضا کند. شام غریبان، بهترین شب برای بخشیدن زندگی دوباره به قلب پسرش بود.

معصومه کلانکی – تهران

نگاشته شد بتاریخ
چهاردهم فروردین ماه سنه هزار و سیصد و نود شمسی